کد مطلب:33577 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:118

و لا تجعل یدك مغلوله الی عنقك و لا تبسطها كل البسط فتقعد ملوما محسورا

(الاسراء، 29)

دست خود را به گردن خود بسته مدار و آن را به تمام هم مگشای، كه در آن صورت عریان و بی نصیب خواهی نشست و مستوجب ملامت خردمندان خواهی شد.

مفسران نوشته اند كه علت نزول این آیه آن بود كه مادری به فرزندش گفت كه برو و از پیامبر چیزی بخواه. فرزند به نزد پیامبر (ص) آمد و از ایشان چیزی درخواست كرد. ایشان فرمودند كه چیزی ندارم. گفت: دست كم پیراهن خود را به من بدهید. ایشان هم پیراهن خود را به وی دادند. به دنبال این ماجرا، آیه ی فوق نازل شد كه خرج كردن و انفاق نمودن حدی دارد. در آنجاهایی كه این حكایت نقل شده، گفته اند كه خداوند در ضمن این آیه پیامبر (ص) را تادیب كرد. یعنی ادب انفاق و سخاوت را به وی آموخت.

ان ربك یبسط الرزق لمن یشاء و یقدر انه كان بعباده خبیرا بصیرا

(الاسراء، 30)

خداوند است كه رزق را بر مردم گشاده می دارد، یا تنگ می گیرد، اندازه ی كار به دست اوست و او به بندگان خود خبیر و بصیر است.